Nee, dit is geen reclamespotje voor H&M, Zara, Zalando of welke kledingwinkel dan ook die gretig inspeelt op de grillen van alledag.
Dit gaat over aantrekkingskracht. De kracht om aan te trekken wat jij wilt aantrekken in je leven.
Hoe je dirigent wordt van jouw aantrekkingskracht en actie-tractie-kracht?
Aantrekkingskracht
Dit noemen we ook wel magnetisme en we kennen allemaal het principe van de magneet.
Deze kracht zie je overal in het universum terug en dus ook bij mensen en hun omstandigheden.
Stel: je stelt je radio af op een bepaalde frequentie en op deze frequentie is een radiostation dat een bepaalde muzieksoort uitzendt. Dan trek je die muziek aan omdat je bent afgestemd op die frequentie (met je radio, de ontvanger). De ontvanger, jij, ontvangt waar ie op afstemt. Bevalt de muziek je niet, dan stem je af op een andere frequentie tot je vindt wat bij je past. Simpel toch?
De frequentie van jouw innerlijke radio
Stel: je stelt jouw innerlijke radio (ontvanger) af op een frequentie die niet zozeer bij je past maar die je kiest op basis van een oude ervaring, een oude herinnering. Je stelt je radio bijvoorbeeld af op de zender “Memories from a while ago radio FM “. Is het dan vreemd dat je van allerlei “muziek” of “ruis” op je innerlijke radio ontvangt die “muziek” uitzendt die past bij jouw afstemming?
Muziek die past bij jouw onbewuste stemming.
De hit “ I’m worhtless and I know it” van de Low Self Esteem Sisters staat bijvoorbeeld al heel lang hoog genoteerd in de Triest Top 1000 aller tijden.
Het bizarre is dan dat we op 1 of andere manier bijna als gehypnotiseerd naar datzelfde muziekje blijven luisteren zonder dat in ons opkomt om een leukere frequentie op te zoeken. Je kent het wel als een liedje meteen bij de eerste keer al heel bekend klinkt. Je vindt het niet per se mooi maar het klinkt bekend en na een paar keer ga je het liedje toch waarderen en zelfs meezingen.
Et voilà, het zit in je hoofd en zelfs onbewust neurie je het de hele dag door. Het zit stomweg in je systeem en het gaat er niet meer zomaar uit!
Zo gaat het met alles dat we aantrekken in ons leven en wat we vaak toeval noemen. Toeval, dat wat je toe valt, is geen toeval. Het valt je toe omdat je het aantrekt.
Golden Oldies of Fools Gold?
Door oude ervaringen, oude herinneringen, is ons onderbewustzijn gevoed met “muziek” uit het verleden. “Muziek” uit je jeugd, “muziek” uit de jeugd van je ouders of voor mijn part de “muziek” uit alle generaties van alle mensen die ooit op deze aardkloot in de modder van het leven hebben lopen ploeteren. Da’s mooi Aard-klote want dat betekent dat je “geprogrammeerd” bent met allerlei liedjes en muziek, van vele anderen, die je niet per se mooi of fijn vindt maar die wel als een irritant riedeltje door je hoofd blijven dreinen. Op de koop toe trek je vervolgens allerlei mensen, situaties, omstandigheden, voorvallen, bagger aan in je leven die mee (over je heen)willen walsen op jouw “muziek” die je niet eens gelukkig maakt.
Wat is mijn punt?
Hoe stem je af?
Magnetisme of aantrekkingskracht stemt af op de “muziek” die jij in je hoofd, onbewust, afspeelt. Die aantrekkingskracht of magnetisme brengt je vervolgens waar jij je op afstemt (maar wat je helemaal niet wilt!).
Zoals dat irritante deuntje van Carnaval in de Efteling.. iedereen kent het en iedereen vindt het vreselijk irritant. Je hoeft er maar aan te denken en Pardoes komt het vanuit je onderbewustzijn opborrelen.
Het bepaalt ook gelijk je stemming.
Alles dat op je pad komt, dat je meemaakt, dat je raakt (in positieve of negatieve zin) is een reflectie van jouw innerlijke frequentie op het levensvlak dat op dat bepaalde moment opspeelt.
Ben je onzeker van binnen? Dan trek je situaties aan die je onzeker maken en, kijk maar eens goed, hoe hard je vecht, vlucht of bevriest om dat gevoel maar zo snel mogelijk kwijt te raken.
Ben je voor een dubbeltje geboren? Dan trek je situaties aan die je bevestigen in je overtuiging dat je nooit een kwartje gaat zijn of zelfs veel kwartjes gaat verdienen.
Omdat je van binnen en in je verleden vele herinneringen en ervaringen hebt die jouw muziek bepalen en steeds de hit “Money. Money, Money, it’s not meant to be mine so it aint funny” blijft afdraaien.
Wat te doen dan!?
Alle “muziek” is gemaakt en geschreven in het verleden. Elke hit die je op jouw innerlijke hit zender hoort (Hit me, hit me), komt uit het verleden.
Het zijn herinneringen. Het is nooit zo dat muziek NU geschreven wordt en jij het tegelijkertijd hoort en het je tegelijkertijd helemaal eigen maakt als levenslied of smartlap.
Het kan dus alleen een echo uit het verleden zijn en wie de "schrijver" is, is helemaal niet van belang.
Wat van belang is, is wat het “muziekje” met jou doet. Meestal klinkt het “muziekje” bekend en vertrouwd en neurie je het mee omdat het gelijk in je hoofd, in je systeem zit. Ook als het een irritant deuntje is en het je niet vrolijk of gelukkig maakt.
Alsof het “memory muziekje” klinkt als zoiets als “Heb je even voor mij?” Nou eigenlijk niet en vervolgens blijft het toch maar doordrammen in je hoofd.
De grond in boren?
Is het dan een kwestie van de "schrijver/artiest" de grond in boren en hem/haar de schuld geven van jouw gevoelens van irritatie? Jij hebt een keuze, nee sterker nog, jij hebt de verantwoordelijkheid voor jezelf te dragen.
Jij hebt de verantwoordelijkheid om jezelf bewust te maken. Niet zozeer van de “muziek” die je hoort. Die is er gewoon en die gaat ook niet weg. Meer van wat die “muziek” met jou doet. Wat die “muziek” met jou doet op het gebied van allerlei angsten. De angst om niet de moeite waard te zijn, om niet goed genoeg te zijn, om niet te mogen ontvangen waar je gelukkig van wordt, om niet te mogen gaan doen waar jij passie bij voelt, om niet die partner aan te trekken die helemaal bij je past, om niet die gezondheid te ervaren waardoor je fris en fruitig door het leven kunt blijven huppelen, om niet dat kind te mogen ontvangen waar je al je liefde aan wilt geven. Onvoorwaardelijk.
Onvoorwaardelijke liefde
Geef dat laatste eens aan jezelf, aan je oude ervaringen, je oude herinneringen, je oude “muziek”. Als de frequentie van angst en de daarmee door jou aangetrokken “muziek” je niet bevalt, stem dan eens af op een andere frequentie.
Stem je niet meer af op de boodschapper, de "muzikant", de omstandigheden, het voorval, de situatie “die je nu weer overkomt”.
Het slaan, schoppen, haren trekken, tandjes laten tuffen (letterlijk of figuurlijk) van de boodschapper levert je slechts kortstondig verlichting op waarmee je snel voor even de pijn van angst uit de weg veegt.
Je bent dan slechts bezig als een sneeuwschuiver in de tropen. Zinloos.
Focus je op wat het doet met jou. De eventuele herinneringen; het is niet eens belangrijk om deze terug te kunnen halen. Ze zijn er gewoon en ze doen iets (negatiefs) met jou. Daar mag je jezelf op focussen.
Niet met angst want dat is als met zout jouw open wond behandelen en dan verwonderd en met een bedonderd gevoel vreemd gaan zitten opkijken dat het extra pijn doet.
Jouw oude herinneringen, jouw oude ervaringen zie je terug in je huidige gedrag en ervaringen, vaak zonder dat je ze direct of helemaal niet herkent.
Het gebeurt onbewust, het is oud.
Daarom noemen we ze ook weleens eens een Kind ervaring of reageren vanuit een Kind bewustzijn, omdat ze vaak komen uit de tijd dat je nog kind was en je toen deze ervaringen opdeed.
Vaak doorgegeven van generatie op generatie voor God weet hoe lang al.
Troost
Een kind dat pijn heeft, dat troost je. Tenminste als je graag ziet dat het kind ophoudt met huilen en weer gaat lachen.
Het kind vertellen dat het zich niet moet aanstellen en het met een Fruittella het boze bos insturen omdat je geen zin en tijd hebt in dat gebrul..helpt het kind niet om de pijn te verzachten.
Troost, een knuffel, een kus, sussende en lieve woordjes. Liefde. Dat helpt, ook voor jouw innerlijke kind energie frequentie die diep in jou herinnerd wordt aan oud zeer.
Niet dat je tegen je innerlijke kind roept: “stomme fiets dat ie jou heeft laten vallen”. Die fiets kan er niks aan doen, die is gewoon fiets en die doet wat ie hoort te doen als er iemand op de pedalen trapt: fietsen. Die fiets blijft gewoon een fiets, ook als je innerlijke kind er mee is gevallen. Wat wel kan veranderen is de manier, de frequentie, het gevoel, hoe je omgaat met de pijn die de val je heeft gebracht.
Na vallen komt opstaan, na opstaan komt lopen. Weer lamgeslagen gaan liggen kan altijd nog.
Ultieme love song
Dat “Love is a symphony” maar snel bij jou op nummer 1 mag komen te
staan.
Bring it on!